എന്റെ അകക്കണ്ണുകൾ തുറക്കപ്പെടുന്ന നിമിഷം
എന്റെ അന്ത:കരണത്തിൽ
നിന്റെ കാലൊച്ച മുഴങ്ങുന്നഅസുലഭനിമിഷം
പരം പൊരുളെ,
നിന്റെ അംശമായ ഞാൻ നിന്നെ
കണ്ടെത്തുന്ന നിമിഷം…
കാലത്തിന്റെ ഏതോ അജ്ഞാതമുഹൂര്ത്തത്തിൽ
സൃഷ്ടിയും സൃഷ്ടാവും ഒന്നിക്കുന്ന
ആ മനോജ്ഞനിമിഷം ഞാൻ കാത്തിരിക്കുന്നുവല്ലൊ…
വഞ്ചിക്കുകയും വഞ്ചിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യാത്ത,
കാലാതീതമായ, ഉപാധികളില്ലാത്ത,
മധുരസ്നേഹമെ,
ദരിദ്രയായ കന്യകയെ സ്വന്തമാക്കുന്ന
സമ്പന്നനായ മണവാളനെപ്പോലെ,
ദരിദ്രവും മലിനവും വിരൂപവും ദു:ഖതപ്തവുമായ
എന്റെ ആത്മാവിനെ
നിന്റെ അനന്തസ്നേഹത്താൽ, കൃപാവരത്താൽ,
ശുദ്ധീകരിച്ച് പ്രഭാപൂരിതമാക്കി
നീ സ്വന്തമാക്കുന്ന ആനിമിഷം…
എപ്പോഴെന്ന് നീ മാത്രമറിയുന്ന
ആ അനശ്വരനിമിഷത്തിനായി,
കരുണാമയനെ, ഞാൻ കാത്തിരിക്കുന്നു…
ഞാന് കാത്തിരിക്കുന്നു…
Copyright © 2009 - rosebastin.blogspot.com. All rights reserved
Very good poem
ReplyDeleteThank you for visiting, Fr.
ReplyDelete